พยัคฆ์ร้าย ศูนย์ ศูนย์ ก๊าก
พยัคฆ์ร้าย ศูนย์ ศูนย์ ก๊าก | |
---|---|
โปสเตอร์ภาพยนตร์ | |
กำกับ | ปีเตอร์ โฮวิต |
เขียนบท | นีล เพอร์วิส โรเบิร์ต เวด วิลเลี่ยม เดวีส์ |
อำนวยการสร้าง | ทิม บีแวน อีริค เฟลเนอร์ มาร์ค ฮัฟแฟม |
นักแสดงนำ | โรวัน แอตคินสัน จอห์น มัลโควิช นาตาลี อิมบรูเลีย เบน มิลเลอร์ |
กำกับภาพ | เรมี อเดฟาราซิน |
ตัดต่อ | โรบิน เซลส์ |
ดนตรีประกอบ | เอ็ดเวิร์ด เชียร์เมอร์ |
บริษัทผู้สร้าง | |
ผู้จัดจำหน่าย | ยูนิเวอร์แซลพิกเจอร์ส |
วันฉาย | 11 เมษายน ค.ศ. 2003 |
ความยาว | 88 นาที |
ประเทศ | ฝรั่งเศส สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา |
ภาษา | อังกฤษ |
ทุนสร้าง | 35[1]-40 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[2] |
ทำเงิน | 160.6 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[2] |
ต่อจากนี้ | พยัคฆ์ร้าย ศูนย์ ศูนย์ ก๊าก สายลับกลับมาป่วน |
พยัคฆ์ร้าย ศูนย์ ศูนย์ ก๊าก (อังกฤษ: Johnny English) เป็นภาพยนตร์อังกฤษ ค.ศ. 2003 [3] แนวตลกแอ็คชั่นล้อเลียนแบบสายลับเจมส์ บอนด์ นำแสดงโดยโรวัน แอตคินสัน ในฐานะนักสืบไร้ความสามารถชาวอังกฤษ ร่วมด้วยจอห์น มัลโควิช, นาตาลี อิมบรูเลีย, ทิม พิกกอต-สมิธ และเบน มิลเลอร์ในบทสมทบ บทภาพยนตร์เขียนโดยผู้เขียนเรื่องเจมส์ บอนด์ อย่าง นีล เพอร์วิส และโรเบิร์ต เวด ร่วมด้วยวิลเลี่ยม เดวีส์ และกำกับภาพยนตร์โดยปีเตอร์ โฮวิต ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำรายได้รวม 160 ล้านดอลลาร์สหรัฐทั่วโลก[2]
เนื้อเรื่องย่อ
[แก้]ภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดฉากพร้อมกับจอห์นนี่ อิงลิช (โรวัน แอตคินสัน) ผู้ซึ่งเป็นตัวแทนหน่วยสืบราชการลับของอังกฤษ ในฐานะ "สายลับหมายเลขหนึ่ง" เขาย่องเข้าไปในอาคาร และทำการเบี่ยงเบนความสนใจแก่สุนัขยามสองตัวด้วยของเล่น เขาล้มสุนัขยามทั้งสองและได้พบกับการยั่วยวนจากหญิงสาวคนหนึ่ง แล้วเขาก็ตื่นขึ้นจากความฝัน ความจริงแล้วอิงลิชเป็นคนทำเอกสารของหน่วย MI7 โดยมีบัฟ (เบน มิลเลอร์) เป็นผู้ช่วย ต่อมา 001 เข้ามารับภารกิจ ต่อมา 001 ตาย (เพราะรหัสที่อิงลิชให้ไปเปิดเรือดำน้ำไม่ได้) ที่งานศพสายลับทุกคนมารวมตัวกัน คนร้ายลอบวางระเบิดที่งานทำให้สาบลับตายหมด อิงลิชเป็นคนสุดท้ายที่เหลืออยู่ เปกาซัสเจ้านายมอบหมายให้อิงลิชรับงานต่อจาก 001 เรื่องมีคนจะขโมยเครื่องราชาภิเษกที่จะจัดแสดงโดยปาสคาล เซอร์วาส (จอห์น มัลโควิช)ที่เป็นเชื้อพระวงศ์ชาวฝรั่งเศสแถมยังเป็นเจ้าของคุกหลายแห่ง ปาสคาลรับหน้าที่ดูแลทำความสะอาดเครื่องราชาภิเษกและจัดงานแสดง อิงลิชไปที่งานเจอกับเจ้าหน้าที่แคมพ์เบล (นาตาลี อิมบรูเลีย) จากฝรั่งเศสที่แฝงตัวมาสืบเรื่องปาสคาล
อิงลิชปล่อยไก่ไปใช้ปาสคาลเพราะคิดว่าเป็นบริกร คืนนั้นเกิดไฟดับอิงลิชตามเงาคนไปแต่ดันไปตีหัวหัวหน้ารปภ. อิงลิชสร้างสถานการณ์ว่าจัดการกับคนร้ายแล้วจับขังในห้องพอคนเข้าไปตรวจสอบไม่เจอใคร อิงลิชอ้างว่าคนร้ายหนีไปแล้ว พอไฟติดเครื่องราชาภิเษกหายไปแล้ว อิงลิชให้การสเก็ตช์รูปพรรณคนร้ายในจินตนาการออกมาอย่างกับโจรสลัด เปกาซัสให้อิงลิชกับบัฟไปดูแลคดี คนร้ายขุดอุโมงค์ขึ้นมาจากใต้ดิน อิงลิชกับบัฟลงไปตามทางจนไปเจอกับคนร้ายกำลังขนเครื่องราชาภิเษกใส่ในโลง อิงลิชไม่ยอมเรียกกำลังเสริมจนคนร้ายขับรถขนโลงศพหนีไป อิงลิชกับบัฟขับรถตามไล่ล่าคนร้าย อิงลิชตามรถผิดคันเข้าไปในงานศพจริงๆ บัฟต้องช่วยแก้สถานการณ์บอกว่าอิงลิชเป็นคนไข้โรคจิตช่วยพาอิงลิชออกไป
ปาสคาลวางแผนยึดราชบังลังก์ ลูกน้องบอกต้องให้อาร์คบิชอพแห่งแคนเทอเบอรีเป็นคนทำพิธีสวมมงกุฎถึงจะสมบูรณ์ ปาสคาลให้คนทำหน้ากากอาร์คบิชอพตัวปลอมและแอบติดกล้องที่บ้านอิงลิชเห็นช็อตฮาๆจนปาสคาลวางใจว่าไม่มีอะไรต้องกังวลเรื่องอิงลิช อิงลิชสงสัยลูกน้องของปาสคาลที่เพิ่งออกจากคุกแต่เปกาซัสสั่งห้ามอิงลิชยุ่งกับปาสคาล ลูกน้องของปาสคาลมาดักทำร้ายอิงลิช ระหว่างไล่จับคนร้ายด้วยความมั่วอิงลิชดันทำร้ายบัฟแทนที่จะจับโจร
อิงลิชกับบัฟเบิกเครื่องบินลำยักษ์เพื่อไปลงที่ตึกของปาสคาลที่อยู่ใกล้กับโรงพยาบาล อิงลิชไม่ยอมใช้เครื่องบอกพิกัดเลยลงผิดไปลงที่โรงพยาบาล บัฟต้องมาช่วยพาเข้าไปอีกทางจนเห็นลูกน้องของปาสคาลที่มีรอยสักที่ก้นกำลังใส่หน้ากากปลอมตัวเป็นท่านอาร์คบิชอพ อิงลิชแอบเข้าห้องทำงานของปาสคาลบังเอิญไปเปิดวิดีโอแผนของปาสคาลที่จะยึดราชบัลลังก์เพื่อครอบครองอังกฤษ ลูกน้องของปาสคาลเข้ามาอิงลิชใช้แหวนฉีดยาทำให้พูดความจริงกับยาคลายกล้ามเนื้อสลับกันแถมยังฉีดใส่ตัวเองจนกล้ามเนื้อกระตุก เจ้าหน้าที่แคมพ์เบลมาช่วยทั้งสองคนไว้ แคมพ์เบลบอกว่าปาสคาลใช้นักโทษจากเรือนจำออกมาทำงาน อิงลิชเข้าไปในงานเลี้ยงคนของปาสคาลมารายงาน ปาสคาลฟ้องเปกาซัสเรื่องอิงลิชแอบเข้าห้องทำงานและทำร้ายลูกน้อง อิงลิชถูกเปกาซัสถอดจากคดีและให้กลับไปทำงานเก่าจากงาน
อิงลิชเดินเศร้ากลับบ้าน เจ้าหน้าที่แคมพ์เบลตามอิงลิชไปที่บ้านชวนอิงลิชทำคดีต่อ ปาสคาลเปลี่ยนแผนฆ่าลูกน้องที่ปลอมตัวเป็นอาร์คบิชอพทิ้งจากนั้นก็เข้าไปจับสุนัขของพระราชินีเป็นตัวประกันจนพระราชินียอมเซ็นต์สละราชบัลลังก์ ทางรัฐบาลเตรียมแต่งตั้งปาสคาลที่เป็นเชื้อพระวงศ์ตามแผนของปาสคาล แคมพ์เบลกับอิงลิชแอบเข้าไปในปราสาทของปาสคาล อิงลิชแอบเข้าไปทางท่อ(น้ำทิ้งส้วม) แคมพ์เบลปีนบันไดขึ้นไป อิงลิชแอบได้ยินปาสคาลประชุมผู้นำวางแผนยึดประเทศเพื่อใช้เกาะอังกฤษเป็นคุกที่ใหญ่ที่สุดในโลกให้ประเทศที่จ่ายเงินส่งนักโทษมาขังที่อังกฤษ อิงลิชวางแผนชิงแผ่นดีวีดีและจับปาสคาลเป็นตัวประกันแต่ดันไปโดนปุ่มไมค์จนปาสคาลได้ยินแผนทั้งหมด อิงลิชแอบเอาแผ่นดีวีดีแต่ดันหยิบผิดแผ่น อิงลิชกับแคมพ์เบลโดนจับบัฟตามมาช่วยออกไป
วันพิธีราชาภิเษก อิงลิชมาเปิดโปงแผนของปาสคาล อิงลิชจับท่านอาร์คบิชอพเปิดก้นโชว์ กลายเป็นท่านอาร์คบิชอพตัวจริงเพราะตัวปลอมปาสคาลสั่งฆ่าไปแล้ว อิงลิชเปิดดีวีดีก็กลายเป็นดีวีดีที่ปาสคาลแอบถ่ายอิงลิชกำลังเต้นในห้องน้ำที่บ้าน อิงลิชโหนสลิงไปขโมยมงกุฎจากปาสคาลจนปาสคาลสติแตกชักปืนออกมาขู่คนในงาน ตอนกำลังสวมมงกุฎอิงลิชลงมานั่งแทนที่ปาสคาลเลยได้สวมมงกุฎกลายเป็นพระราชาแทน อิงลิชสั่งจับปาสคาลและคืนบัลลังก์ให้พระราชินี พระราชินีมอบตำแหน่งเซอร์ให้อิงลิช สายลับอังกฤษผู้ไม่ขอเอ่ยนามขอไปอยู่ฝรั่งเศสกับแคมพ์เบล ระหว่างกำลังสวีทในรถอิงลิชดันไปกดปุ่มปล่อยเบาะแคมพ์เบลลอยขึ้นฟ้า จนไปตกสระว่ายน้ำ มีคนหน้าตาแบบเดียวกับที่อิงลิชให้การตอนสเก็ตซ์ภาพว่าเป็นคนร้ายนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ด้วย
รายชื่อนักแสดง
[แก้]- โรวัน แอตคินสัน รับบทเป็น จอห์นนี่ อิงลิช
- จอห์น มัลโควิช รับบทเป็น ปาสคาล เซอร์วาส
- นาตาลี อิมบรูเลีย รับบทเป็น เจ้าหน้าที่ลอร์น่า แคมพ์เบลล์
- เบน มิลเลอร์ รับบทเป็น บัฟ
- ทิม พิกกอต-สมิธ รับบทเป็น เปกาซัส
- โอลิเวอร์ ฟอร์ด-เดวีส์ รับบทเป็น ท่านอาร์กบิชอพ แห่งแคนเทอเบอรี
การตอบรับ
[แก้]ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการตอบรับที่หลากหลายจากนักวิจารณ์ โดยได้รับค่า 33 เปอร์เซ็นต์ของความเห็นที่เว็บไซต์รอทเทนโตเมโตด้วยความเห็นอย่างเป็นเอกฉันท์ว่า "สายลับหลอกเรียกเสียงหัวเราะไม่บ่อยเท่าใดนัก"[4] ส่วนเว็บไซต์เมตาคริติกให้คะแนนภาพยนตร์ที่ 51 คะแนนโดยอิงจาก 32 ความคิดเห็น[5]
ภาคต่อ
[แก้]ภาคต่อในชื่อพยัคฆ์ร้าย ศูนย์ ศูนย์ ก๊าก สายลับกลับมาป่วน ซึ่งเปิดตัวในช่วงเดือนตุลาคม ค.ศ. 2011 โดยการถ่ายทำภาพยนตร์ภาคนี้เริ่มขึ้นในเดือนกันยายน ค.ศ. 2010 ซึ่งเป็นเวลาเจ็ดปีนับจากการเปิดตัวภาคแรกและได้เสร็จสิ้นลงในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2011 และมีภาคต่อมาอีกในปี ค.ศ. 2018 ในชื่อ จอห์นนี่ อิงลิช พยัคฆ์ร้าย ศูนย์ ศูนย์ ก๊าก รีเทิร์น
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Johnny English (2003) - Box office / business - IMDb
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "Johnny English (2003)". Box Office Mojo. สืบค้นเมื่อ 2009-01-13.
- ↑ Lemire, Christy (2011-10-21). "Film review: 'Johnny English' fires wildly, but mostly misses comic targets". Deseret News. Associated Press. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-22. สืบค้นเมื่อ 2011-10-22.
- ↑ "Johnny English Movie Reviews, Pictures – Rotten Tomatoes". Uk.rottentomatoes.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-12-17. สืบค้นเมื่อ 2010-08-12.
- ↑ "Johnny English Reviews, Ratings, Credits, and More at Metacritic". Metacritic. สืบค้นเมื่อ 2011-11-20.